O Γιάννης Αίσωπος είναι αρχιτέκτων στην Αθήνα. Έλαβε το Δίπλωμα Αρχιτέκτονα Μηχανικού με Άριστα από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1989), ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) επί πέντε συναπτά έτη, και το Master in Architecture από το Graduate School of Design, Πανεπιστήμιο Harvard (1991), ως υπότροφος του Ιδρύματος Ευγενίδου. Είναι Καθηγητής Αρχιτεκτονικού και Αστικού Σχεδιασμού και Διευθυντής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Αρχιτεκτονική και Αστικός Σχεδιασμός» του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών του οποίου διετέλεσε Πρόεδρος τη διετία 2011-13.

Εργάστηκε στο γραφείο Bernard Tschumi Architects στη Νέα Υόρκη (1992-95) και το γραφείο Santiago Calatrava στο Παρίσι (1991). Ήταν Επισκέπτης Καθηγητής στο Graduate School of Architecture, Planning and Preservation του Πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης (2015 και 2014) και στο Bartlett School of Architecture του University College (UCL) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (2012-13) ενώ ήταν Επισκέπτης Ερευνητής (Visiting Research Fellow) στο Πανεπιστήμιο Princeton των ΗΠΑ (2009) διερευνώντας τους αστικούς μετασχηματισμούς της μετα-Ολυμπιακής Αθήνας.

Ο Γ. Αίσωπος ήταν Εθνικός Επίτροπος/Επιμελητής της επίσημης ελληνικής συμμετοχής Τοπία τουρισμού: Ανακατασκευάζοντας την Ελλάδα / Tourism Landscapes: Remaking Greece στη 14η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής Biennale Βενετίας 2014 και επιμελητής της έκδοσης Τοπία τουρισμού: Ανακατασκευάζοντας την Ελλάδα / Tourism Landscapes: Remaking Greece (Ελληνικά και Αγγλικά, Αθήνα, 2014, 2η έκδοση αναθεωρημένη και συμπληρωμένη, Αθήνα, 2015). Η έκθεση Τοπία τουρισμού: Ανακατασκευάζοντας την Ελλάδα / Tourism Landscapes: Remaking Greece παρουσιάστηκε επίσης στο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα (2015). Ήταν συνεπιμελητής της έκθεσης Landscapes of Modernisation: Greek Architecture 1960s and 1990s (Pότερνταμ, 1999, Bαρκελώνη, 1999, Eλσίνκι, 1999, Θεσσαλονίκη, 2000, Bελιγράδι, 2000 & 2002, Pescara, 2001, Xανιά, 2002, Αθήνα, 2005) και του ομώνυμου βιβλίου (Αθήνα, 1999), συνεπιμελητής του Τοπία Εκμοντερνισμού: Ελληνική Αρχιτεκτονική ’60 και ’90 (Αθήνα, 2002), του Η σύγχρονη (ελληνική) πόλη (Αθήνα, 2001) και του Τοπία του Οικείου (Αθήνα, 1996). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί μεταξύ άλλων στα περιοδικά Α10, Archi, Archis, Αρχιτεκτονικά Θέματα, Bauwelt και Stadtbauwelt, Blueprint, Domus, Δομές, Εl Croquis, Pidgin, Θέματα Χώρου+Τεχνών καθώς και στις εφημερίδες Η Καθημερινή και Το Βήμα. Είναι Τακτικό Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων (KΣΝΜ) του Υπουργείου Πολιτισμού στην Αθήνα για την προστασία της νεότερης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ελλάδας. Από το 2002 έως το 2015 ήταν Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμων (Independent Expert) του διετούς Βραβείου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Σύγχρονη Αρχιτεκτονική - Mies van der Rohe Award. Το 2006 συνίδρυσε το δίκτυο athens9, μια ομάδα αρχιτεκτόνων για την παραγωγή καινοτόμων αρχιτεκτονικών και πολεοδομικών σχεδιαστικών προτάσεων για τη σύγχρονη Αθήνα.

Το αρχιτεκτονικό του έργο έχει παρουσιαστεί στη 13η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής Biennale Bενετίας 2012, την έκθεση Athens-Scape (RIBA, Λονδίνο, 2003), την έκθεση New Trends of Architecture in Europe and Japan 2002 (Τόκιο, 2002, Γάνδη, 2002, Σαλαμάνκα, 2002, Bordeaux, 2003), την 7η Διεθνή Έκθεση Aρχιτεκτονικής Biennale Bενετίας 2000 και τη 2η Biennale Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων (Αθήνα, 1998), σε πολλά ελληνικά και ξένα περιοδικά όπως Α10, Archi, Archis, Blueprint, Bauwelt, Δομές, Αρχιτεκτονικά Θέματα, Θέματα Χώρου+Τεχνών και εκδόσεις όπως Made in Athens (Αθήνα, 2012), Top Young European Architects (Βαρκελώνη, 2005), Σύγχρονη Ελληνική Αρχιτεκτονική (Αθήνα, 2005), The Phaidon Atlas of Contemporary World Architecture (Λονδίνο, 2004). Τα έργα του Κτίριο Γραφείων, Αθήνα, 2007 και Πολυ/μονο-κατοικία, Αθήνα, 2003 ήταν υποψήφια για το Βραβείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Σύγχρονη Αρχιτεκτονική - Mies van der Rohe Award.