Η πλατεία είναι μια επιφάνεια αιωρούμενη πάνω από την τάφρο που ορίζει τη μεσαιωνική πόλη. Γέφυρες πεζών και αυτοκινήτων συνδέουν την παλιά με τη νέα πόλη. Η επιφάνεια της πλατείας αναδιπλώνεται για να σχηματίσει καθιστικούς χώρους και διατρυπάται για να συνδεθεί με το υποκείμενο επίπεδο της τάφρου. Το τελευταίο αντιμετωπίζεται ως πεδίο ροών παράλληλων και διαφορετικών δραστηριοτήτων και υλικών που συνθέτουν ένα γραμμικό αστικό πάρκο.

Αρχιτέκτων: Γιάννης Αίσωπος
_Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Αθηνά Λούμου, Νόρα Καραστεργίου, Ειρήνη Πολοσηφάκη _