Το πάρκο κλείνεται με ένα τεθλασμένο τοίχο από τον πολυσύχναστο αυτοκιντόδρομο και αποτελείται από τρία τμήματα, τρεις Κήπους. Ο Σκιερός Κήπος είναι το «αστικό» τμήμα του πάρκου, μια «πλατεία» με σκληρό δάπεδο και πυκνά δέντρα που προσφέρει πολλές σκιερές περιοχές καθιστικών. Ο Πράσινος Κήπος, στο κέντρο του πάρκου, είναι ένα τραπεζοειδές όρυγμα εξ ολοκλήρου καλυμμένο με χλοοτάπητα. Οι επισκέπτες κάθονται ή ξαπλώνουν στα πρανή ή τις κερκίδες των πλευρών του για να ξεκουραστούν ή να λιαστούν. Στο κατώτερο επίπεδο, μια νέα τεχνητή κοίτη ανακατασκευάζει την υπογειοποιημένη κοίτη του χείμαρρου. Το χειμώνα συλλέγει το νερό της βροχής για το πότισμα του πάρκου ενώ το καλοκαίρι γίνεται χώρος μικρής κλίμακας πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ο Συλλογικός Κήπος είναι ένα σύνολο μικρών οικοπέδων-κήπων που «υιοθετούνται» από κατοίκους της περιοχής που καλούνται να επιλέξουν τη φύτευσή τους και να αναλάβουν την ευθύνη της καλής συντήρησής τους. Ο Συλλογικός Κήπος εκφράζει τη διαφορετικότητα των κατοίκων μέσα από τη διαφορετικότητα των φυτεύσεών του: διαφορετικά χρώματα, πυκνότητες, μεγέθη και άνθη.

Αρχιτέκτων: Γιάννης Αίσωπος
_Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Χάρης Μπίσκος, Ήβη Διαμαντοπούλου _