Η πλατεία δίνει μορφή στην υπέργεια ροή των πεζών ανάμεσα στο σταθμό του Μετρό και το γειτονικό πολυσύχναστο σταυροδρόμι αλλά και στην ταυτόσημη υπόγεια κίνηση του τρένου. Η κίνηση αυτή διαχωρίζει την πλατεία σε δύο περιοχές: στην «εξέδρα της αρχιτεκτονικής», από όπου μπορεί κανείς να παρατηρήσει αρχιτεκτονικά δείγματα όλων των ιστορικών περιόδων της πόλης -με προεξάρχον δείγμα την Ακρόπολη- και μια πιο ήσυχη περιοχή ξεκούρασης κάτω από τον ήλιο ή τη σκιά των δέντρων.

Αρχιτέκτονες: Γιάννης Αίσωπος, Χριστίνα Λουκοπούλου _