Σε μια μεγάλη έλλειψη -αναφορά στην έννοια του αστικού κέντρου που χαρακτηρίζει την Πλατεία Ομονοίας- εγγράφονται, κάθετα ο ένας στον άλλο, δύο γραμμικοί χώροι ροών αντιδιαμετρικού χαρακτήρα. O πρώτος χώρος είναι ένας νέος «αστικός χώρος πληροφόρησης και διαλόγου» που αναπτύσσεται κατά μήκος έξι μεγάλων επιμηκών περιπτέρων και κάτω από ένα μεγάλο στέγαστρο 110 μέτρων. Ο δεύτερος χώρος είναι ένας υπαίθριος «αστικός περίπατος» που περιστασιακά χρησιμεύει για μαζικούς εορτασμούς της πόλης.

Αρχιτέκτονες: Γιάννης Αίσωπος, Χριστίνα Λουκοπούλου _